Najnowsza książka Macieja Siembiedy to dowód na to, że pisarz cały czas jest w świetnej formie. Jako dziennikarz śledczy z niemalże trzydziestoletnim stażem, potrafi jak nikt inny połączyć historyczne smaczki z misternie skonstruowaną fabułą, aby stworzyć opowieść, od której trudno się oderwać aż do ostatniej strony.
Znany z poprzednich książek Siembiedy bohater, prokurator IPN Jakub Kania, tym razem dociera na Śląsk Opolski, by poprowadzić skomplikowane śledztwo państwowej wagi. W trakcie dochodzenia trafia na ślady wizyty radzieckiego kompozytora światowej sławy Arama Chaczaturiana, który tuż po wojnie został wysłany przez NKWD na ziemie zajęte przez repatriantów zza Buga. Tajemniczy pałac w Kopicach, który znajdzie się na szlaku śledztwa Jakuba Kani, to miejsce, w którym łączą się losy oszpeconego w dzieciństwie śląskiego milionera z połowy XIX wieku, Karola Goduli, jego wychowanki i dziedziczki fortuny – Joanny Gryzik, a także obecnej radnej sejmiku wojewódzkiego i lokalnej szarej eminencji, Iwony Kern. Ku zdziwieniu wszystkich łączy ich zaginiona melodia – tytułowa kołysanka, która jednak wcale nie usypia, lecz odsłania najmroczniejsze karty historii.
Jak się okazuje, nie tylko Jakub Kania jest zainteresowany odnalezieniem nut kołysanki. Poszukują ich również ci, którzy wciąż pamiętają niezwykły koncert w wykonaniu specjalnie zaproszonej orkiestry, który odbył się w pałacu prawie dwieście lat temu dla… dwóch osób. Okoliczni mieszkańcy niechętnie dzielą się informacjami, tak jakby wciąż bali się zemsty tajemniczego „diabła z Rudna”…
Maciej Siembieda po mistrzowsku łączy wątek historyczny, obyczajowy, kryminalny, a nawet romansowy, przez co książka stanowi smaczny kąsek zarówno dla miłośników kryminałów, jak i powieści historycznych. Fakty przenikają się tu z fikcją tworząc niesamowicie wciągającą tkankę. Świetnie zbudowana intryga wiedzie przez liczne meandry akcji do zaskakującego finału. Wszystko jest starannie przemyślane i skomponowane. Lekkie pióro Siembiedy i niewiarygodna wręcz zdolność do tworzenia plastycznych, intrygujących postaci są niekwestionowanym atutem powieści. Już sama sylwetka głównego bohatera jest niezwykle konsekwentna. Dodatkowe słowa uznania należą się pisarzowi za humorystyczne akcenty historii – dozowane przez autora ze smakiem i umiarem. Atutem powieści jest też jej język – wysublimowany, choć miejscami ostry i nieprzewidywalny. Można dać się porwać opowieści!
